در بیست و دوم دیماه یک هزار و سیصد و یازده ، مقارن اذان صبح پانزدهم رمضان المبارک یک هزار و سیصد و پنجاه و یک ، مصادف با سالروز ولادت سراسر نور حضرت امام حسن مجتبی کریم اهل بیت علیهم صلوات الله در کوچه پائین صحرای محله گازرگاه کودکی چشم به جهان گشود . او دومین و آخرین فرزند خانواده بود و تنها برادرش ۱۲ سال قبل در دو سالگی بدرود حیات گفته . چون مادرش سیده بود به نام او میرزا اضافه کردند که اقوام و آشنایان تا هشت یا نه سالگی او را میرزا گلی صدا می کردند . ذکر این نکته خوب است که پدر میگفت : نام فامیل را در میان یکی از دعاهای تعقیب نماز صبح انتخاب کردم و وقتی مأمور ثبت برای صدور شناسنامه از من سؤال کرد انتخابم را پاسخ گفتم فردی زرتشتی که حضور داشت از حسن انتخابم تحسین کرد . نوشتن صحیح این کلمه را با دو واو گفته اند ( رؤوف ) اما در عرف وشناسنامه (رئوف) مرقوم شده است .